Nieszczęśliwe powroty

From Team Fortress Wiki
Jump to: navigation, search
Nieszczęśliwe powroty
Unhappyreturns01.jpg
Informacje o komiksie
Wydano:    4 grudnia 2013
Liczba stron:    70
Rysownik:    Heather "makani" Campbell
Pisarz:    Jay Pinkerton & Erik Wolpaw
Kolorysta:    Nick Filardi
Chyba nie mamy zbyt wiele czasu.
Demoman

Nieszczęśliwe powroty (znany również jako Team Fortress Comics #2) to komiks wydany 4 Grudnia 2013. To druga część serii składającej się w sumie z siedmiu komiksów, która kontynuuje historię opowiedzianą w Kręgu Wylanych.

Treść

Komiks rozpoczyna się sceną przedstawiającą młodego Saxtona Hale'a oraz jego dziewczynę Mags, walczących z panterami w dżungli. Saxton przysięga że nigdy jej nie opuści i twierdzi iż nie przejmie pozycji swojego ojca w Mann Co. Pojawia się jednak Charles Darling który siłą odbiera im pantery, by wcielić w życie swój szalony pomysł zwany "zoo".

Następna scena przedstawia starszą Mags i Saxtona, stojących przed zakładem karnym. Komiks ujawnia, że Saxton został aresztowany za spalenie większej części zoo Darlinga. Przyznaje że pragnął poprosić go o pomoc w odzyskaniu Mann Co., lecz uraza jaką ku niemu żywił mu na to nie pozwoliła. Mags i Saxton opuszczają to miejsce; oferuje ona pomoc w odebraniu firmy.

Kolejna scena przenosi czytelnika do więzienia w którym to znajdują się Skaut oraz Szpieg, dyskutując nad grożącym im powieszeniem. Skaut przygotowuje swoją linię obrony, podczas gdy Szpieg nalega by wynajął on adwokata, jednocześnie wyjmując swoje zęby. Skaut zbywa tą prośbę, przypominając sobie czas w kiedy to Żołnierz był jego obrońcą oraz jeszcze wcześniejszy przypadek kiedy to w miejsce obrońcy przydzielono mu lampkę. Szpieg pozostaje spokojny i je niedorzecznie małą kolację, która składa się z miniaturowych kur kornwalijskich. Więzień z celi w której znajdują się obaj bohaterowie, próbuje zabić Szpiega w trakcie gdy ten je, lecz napastnik w tajemniczy sposób kończy z nożem w swoich plecach. Skaut panikuje, sądząc że obaj są teraz w dużych tarapatach, lecz w tym samym czasie wizytę składa burmistrz Teufortu. Wywiązuje się między nim krótka rozmowa, podczas której stwierdza on że będzie mu brakowało najemników, podarowując Skautowi szarlotkę z pilnikiem do paznokci w ramach żartu.

Demoman i Żołnierz przebierają się za cywili. Ten ostatni okazuje przy tym wielką niechęć, lecz w końcu to akceptuje. Wyruszają oni na poszukiwania sądu w którym ma mieć miejsce proces skierowany przeciwko Skautowi i Szpiegowi. Żołnierz próbuje przesłuchać starszą kobietę, lecz Demoman jest znacznie bardziej przyjazny i łatwo uzyskuje adres miejsca, odkrywając przy tym że wieszanie będzie miało miejsce w najbliższym czasie. Przed sądem zebrał się lud który żąda śmierci najemników; niektórzy posuwają się nawet do wieszania kukiełek która przypominają ich swoim kształtem. Burmistrz już przytacza werdykt który uznaje najemników za winnych, lecz za chwilę odkrywa że sam proces jeszcze się nie rozpoczął; tymczasem obrońca wyjaśnia że proces nie jest nawet pozornie uczciwy. Żołnierz podaje się za adwokata najemników, nie wiedząc że ci już swojego posiadają. Pozbawia życia prawnika Skauta i żąda by ten został skazany na krzesło elektryczne za wybór innego obrońcy niż on, ujawniając swoją prawdziwą tożsamość oraz nieśwadiomie niwecząc próbę ucieczki Szpiega, przez co doprowadza do tego iż ława przysięgłych decyduje się na natychmiastowe powieszenie jego samego i Demomana.

W międzyczasie, Panna Pauling przeszukuje swoją bibliotekę, paląc zapisy genealogiczne Administratorki, podczas gdy Pyro pali podręczniki. Następna scena przenosi czytelnika 5 i pół miesiąca wcześniej, i ujawnia zamiar Szpiega pragnącego zbiec z Teufortu i pozostać w ukryciu po nagłym zniknięciu Administratorki. Skaut nerwowo prosi Szpiega by ten odwiózł go do banku Teufortu, wyjaśniając że pozostawił w nim wszystkie swoje oszczędności. Z początku Szpieg odmawia, lecz później przystaje na jego prośbę po tym jak Skaut stwierdza że wiadomość o stracie wszystkich pieniędzy zabiłaby jego matkę. Będąc w banku, Skaut ujawnia że przeznaczył całe oszczędności na dwadzieścia jardów sześciennych pamiątek po Tomie Jonesie, planując sprzedać je za fortunę po jego śmierci. Szpieg mówi mu iż jego pomysł jest okropny, twierdząc że szanse na śmierć Jonesa są niezwykle małe i że jest on w praktyce nieśmiertelny, po czym decyduje się na wzięcie jednynie nielicznych pamiątek do samochodu. Ostatnie części sceny są ukazane z perspektywy kamery ochrony banku. Policja zastaje Skauta i Szpiega w skarbcu w którym ich zamyka. Scena kończy się wydaniem wyroku na najemników.

Egzekucja się rozpoczęła, liny zostały zaciśnięte. Burmistrz odrobinę współczuje najemnikom, lecz stwierdza że muszą zapłacić życiem za niedorzeczne przestępstwa, jak zmiana przeznaczenia szkoły. Panna Pauling pojawia się nagle, krzycząc iż najemnicy są niewinni, ponieważ za przestępstwami stoi sam mer miasta. Sama wyjawia prawdę i stwierdza że oskarżenia mijają się z prawdą. Pokazuje ona pamflet określający obowiązki burmistrza, odnaleziony przez nią w bibliotece, który wyjaśnia iż burmistrzowie nie mogą wieszać kryminalistów. Burmistrz zdaje sobie sprawę z faktu iż najemnicy nie popełnili zbrodni które się im zarzuca i próbuje ich ułaskawić, lecz książka mówi iż nie może tego zrobić, tak więc na wolność wypuszcza ich Panna Pauling. Burmistrz odchodzi w celu dowiedzenia się czym zajmują się burmistrzowie, zaś lud miasta podąża jego śladami. Najemnicy są wolni i wyruszają na poszukiwania innych.

W międzyczasie, Mags prowadzi Saxtona Hale'a do domu Darlinga, gdzie ujawnia że pracowała dla niego od samego początku. Darling przedstawia mu propozycję.

Następna scena przenosi czytelnika do gór Dżugdżur na Syberii, gdzie Gruby podchodzi do rezydencji starej kobiety by zdobyć pudło z zaopatrzeniem, pomimo zamieci. Wręcza mu ona druk, twierdząc że dzwoniła do niego strapiona Panna Pauling. Gruby odchodzi w śnieżną zawieję, pozostawiając za sobą kartkę.

Strony

Uwagi

Strony 2-12
  • 1957: Saxton Hale jest w związku z Maggie, przyrzekając, że nigdy jej nie opuści, aby zastąpić swojego ojca na stanowisku prezesa Mann Co., co sugeruje czas przejścia Biliousa Hale'a na emeryturę lub śmierć, a Saxton obejmuje to stanowisko, ponieważ w 1962 (strona 15) Maggie wyszła za mąż za kogoś innego.
  • Na tych stronach można znaleźć także wskazówki dotyczące pochodzenia stylu ubioru Hale'a.
  • W tym rozdziale Saxton Hale dowiaduje się, że jego mentor Charles Darling rozpoczął kolekcjonowanie zwierząt do zoo, co jest wątkiem fabularnym wprowadzonym w Wielki plan Bidwella.
Strona 24
  • Skaut czyta książkę zatytułowaną 'GHOST. D.A'. W Kręgu Wylanych Demoman ogląda program telewizyjny o tym samym tytule, strona 55.
    • Czyta „Wydanie dla młodych czytelników”, kontynuując powtarzający się gag, w którym widać, że ma problemy z czytaniem.
Strona 31
  • „Byłem tylko na obrzeżach”. (2Fort)
  • „Świetnie dogaduję się ze starszymi paniami”. (Zobacz „Krąg Wylanych”, strony 30–40.)
    • Starsza pani staje się powracającą postacią.
Strona 38
  • Skaut odnosi się do wydarzeń z Śniątecznej Historii i na stronie znajduje się hiperłącze do wspomnianego komiksu. Śniąteczna Historia przedstawiała najemników BLU; odnosi się to do faktu, że Skaut pierwotnie był w BLU przed połączeniem drużyn i został zatrudniony przez Saxtona Hale'a, aby walczył dla Mann Co. Jest to pokazane w Losie Gorszym Od Szachów i ponownie wspomniane w Krew w Wodzie, gdy Skaut i Gruby znajdują Saxtona Hale'a w Ayer's Rock.
    • Skaut twierdzi, że to Żołnierz skazał ich na krzesło elektryczne, chociaż w rzeczywistości zostali skazani na prace społeczne.
  • Status cywilny żołnierza jest znany przez resztę zespołu.
Strona 45
  • Powodem dla którego ramiona Skauta są połamane jest fakt, iż Żołnierz przez przypadek je naruszył, o czym jest mowa w Kręgu Wylanych.
Strona 48
  • Skaut zainwestował w pamiątki po Tomie Jonesie, zabezpieczając się na wypadek śmierci piosenkarza. Śmierć Toma Jonesa została przedstawiona kilka miesięcy później w poprzednim komiksie Krąg Wylanych, strona 40.

Ciekawostki

Okładka

Strona tytułowa nawiązuje do okładki od pierwszego numeru "Giant-Size X-Men"(angielski).

Strona 2
  • Afrykański veldt to tak naprawdę otwarty krajobraz pokryty trawą lub niskimi krzewami.
Strona 12
  • Dialog młodego Saxtona Hale'a pokazuje „Zhou” w cudzysłowie zamiast prawidłowego słowa „Zoo”. Jest to nawiązanie do zakończenia wykładu Żołnierza na temat Sun Tzu w Poznajcie Żołnierza, z błędnym założeniem, że „Tzu” i „Zhou” są wymawiane jak „Zoo”. W standardowym chińskim „Zhou” jest wymawiane podobnie do angielskiego imienia „Joe”.
Strona 14
Strona 22
Strona 48
  • „On ma dwadzieścia kilka lat!” Tom Jones miał w rzeczywistości 31 lat na początku 1972 roku.
Strona 59
  • Żołnierz okazuje zdziwienie widząc zapasy butelkowanej wody Panny Pauling, sugerując że mógł on (i reszta mieszkańców miasta) pić z zapasu wody Teufortu. Jako że woda została zanieczyszczona ołowiem, niestabilność umysłowa Żołnierza może być (co najmniej częściowo) konsekwencją zatrucia ołowiem (angielski).
Strona 66
  • Na szyldzie przed budynkiem, do którego wchodzi Gruby widnieje napis „Магазин Джугджур”, co w wolnym tłumaczeniu z rosyjskiego oznacza „Sklep Dżugdżur”.

Linki zewnętrzne

Zobacz też